Loud - Juridisch Advies & Mediation
01-09-2025 | Algemeen
Lees meer
Werkt een werknemer wel de afgesproken uren? Het afgesproken aantal arbeidsuren wordt vaak gewerkt op basis van goed vertrouwen. Werkgevers controleren niet altijd of een werknemer wél echt 8 uur werkt. Vooral met thuiswerkende werknemers kan het lastig zijn om hier zicht op te hebben. Wat als blijkt dat de werknemer toch minder uren werkt dan afgesproken? Dit noemen we ook wel ‘dagdieverij’. Kan dit het einde van de arbeidsovereenkomst betekenen? We bespreken dit aan de hand van een aantal uitspraken.
De werknemer in deze zaak betrad in de ochtend het kantoorpand, klokte in met een badge en verliet het gebouw ‘stiekem’ kort daarna via een andere deur. Vervolgens kwam de werknemer vlak voor het einde van de werkdag weer binnen om uit te klokken. De werkgever kon met camerabeelden en de inkloktijden laten zien dat de werknemer hierdoor 19 werkdagen voor een groot deel niet aanwezig was en geen of nauwelijks werkzaamheden heeft verricht. De kantonrechter wees het ontbindingsverzoek op grond van ernstig verwijtbaar handelen toe.
Volgens een andere werkgever werkte een werknemer máár 4 van de 8 werkuren per dag. Dit kon de werkgever zien aan de hand van programma’s waarmee het mail-, WhatsApp- en telefoonverkeer werd geregistreerd. De werknemer wordt daarom op staande voet ontslagen en stelt zich tegenover de kantonrechter op het punt dat hij wel 8 uur per dag werkt.
De kantonrechter neemt een aantal punten mee vóórdat een oordeel wordt gegeven:
Uiteindelijk oordeelt de kantonrechter dat het niet aannemelijk is dat de werknemer gefraudeerd heeft met arbeidstijden. De systemen die zeggen dat de werknemer slechts 4 van de 8 uur werkt, geven geen volledig beeld. Naast telefoneren en het versturen van berichten via e-mail en WhatsApp, verricht de werknemer ook andere werkzaamheden die niet met deze systemen gecontroleerd werden.
Ook als wel was vast komen te staan dat de werknemer bewust minder uren heeft gewerkt, zou de kantonrechter van oordeel zijn geweest dat het ontslag op staande voet een te vergaande sanctie is, omdat de werknemer verder goed functioneerde. Een gesprek met de werknemer zou volgens de kantonrechter passender zijn.
In een andere zaak met een vergelijkbare situatie oordeelde de kantonrechter dat ontslag op staande voet wel terecht was. In dit geval verrichte de werknemer echter zijn werkzaamheden volledig met behulp met programma’s, waarbij de werkgever via een traceersysteem kon zien dat de werknemer geen werkzaamheden verrichte. Er ontbrak een plausibele verklaring en andere werkzaamheden zonder traceersysteem konden de niet gewerkte tijd niet opvullen.
Daarbij oordeelde de kantonrechter juist dat niet van belang is dat de werknemer niet eerder is aangesproken op dit gedrag. De werknemer had moeten weten dat wat hij deed kon leiden tot ontslag. Bovendien hanteerde de werkgever een helder thuiswerkbeleid.
In een andere zaak dienden werknemers zich op basis van een voorgeschreven procedure via de kassa in en uit te klokken. De betreffende werknemer deed dat echter niet, waardoor de werkgever meende dat de werknemer minder uren werkte. De werknemer wordt daarom op staande voet ontslagen. De werknemer stelt echter dat hij toestemming had om zijn uren handmatig te registreren.
De kantonrechter oordeelt dat onvoldoende vast komt te staan dat de werknemer toestemming had om zijn uren handmatig bij te houden. De werkgever levert camerabeelden aan waar op te zien zou zijn dat de werknemer minder uren werkte. Volgens de kantonrechter zijn de camerabeelden echter onvoldoende om te concluderen dat de werknemer minder uren werkte, laat staan om te zien om hoeveel uren het ging.
Bovendien neemt de kantonrechter mee dat de werknemer niet eerder op de onjuiste urenregistratie is aangesproken. Het ontslag op staande voet is dan ook een te zwaar middel, omdat hierdoor de kans tot verbetering is ontnomen. Een waarschuwing was voldoende geweest.
Soms is een plausibele verklaring voldoende. Dit was ook het geval in een zaak waarbij de werknemer werd aangesproken op het slecht registreren van zijn afwezigheid en het gebrek van aanwezigheid op kantoor. De werkgever had hiervoor zelfs – zonder weten van de werknemer – een onderzoek naar laten doen door een onderzoeksbureau.
De werknemer had in de agenda op zeven dagen ‘vrijhouden’ staan. De werkgever beschouwde dit als verlofdagen. Volgens de werknemer wil dit echter niet zeggen dat hij verlofdagen heeft genoten, maar dat hij geen afspraken wilde plannen die dag.
De kantonrechter wijst het ontbindingsverzoek op grond van ernstig verwijtbaar handelen af en neemt in zijn oordeel onder andere het volgende mee:
Gelet op deze uitspraken kunnen we stellen dat het volgende van belang is als je meent/vaststelt dat een werknemer minder uren dan afgesproken werkt:
Camera’s en traceersystemen kunnen handig zijn om aan te tonen of een werknemer het afgesproken aantal uren werkt. Houdt er echter wel rekening mee dat je als werkgever niet zomaar camera’s mag plaatsen. Vooral niet met het doel om werknemers te controleren. Camera’s mogen bijvoorbeeld wel geplaatst worden om diefstal te voorkomen of de veiligheid van personeel en bezoekers te waarborgen.
Een duidelijk thuiswerkbeleid kan helpen als blijkt dat een thuiswerkende werknemer zich niet houdt aan het afgesproken aantal werkuren. In een thuiswerkbeleid kun je bijvoorbeeld duidelijk aangeven wat de consequenties zijn als een werknemer zich er niet aan houdt. In rechtspraak zien we dat de aanwezigheid van een thuiswerkbeleid behulpzaam kan zijn bij het sanctioneren van werknemers.
Sta jij als werkgever voor de situatie waarin een werknemer minder uren werkt dan afgesproken? Laat het ons dan vooral weten. We kijken met je mee om de beste juridische weg in kaart te brengen. Zoals uit deze uitspraken blijkt, is ontslag (op staande voet) niet altijd de juiste weg, maar afhankelijk van de omstandigheden wellicht wél mogelijk.
Bronnen:
ECLI:NL:RBNHO:2022:6301
ECLI:NL:RBMNE:2025:114
ECLI:NL:RBAMS:2025:2350
ECLI:NL:RBNNE:2024:3592
ECLI:NL:RBLIM:2023:1284
Algemeen