Loud - Juridisch Advies & Mediation
02-05-2023 | Arbeidsrecht en sociale zekerheid
Lees meer
Een werknemer zegt per direct zijn baan op. In dat geval levert hij zijn leaseauto en telefoon in bij zijn werkgever. Zo staat dat in de arbeidsovereenkomst. Als dat mobieltje bij de post zoekraakt, vindt hij dat dit niet voor zijn rekening komt. Daar denkt de kantonrechter anders over.
Een man geeft aan per direct zijn arbeidsovereenkomst te willen beëindigen. Zoals bij het begin van dat contract is afgesproken, moet hij dan zijn telefoon en leaseauto bij zijn werkgever inleveren. Die stelt het mobieltje niet te hebben ontvangen, waarop zij naar de kantonrechter (rechtbank Zeeland-West-Brabant) stapt. Daar eist ze betaling van de restwaarde van de telefoon (ruim € 530) en ook betaling van de verkeersboetes die na de beëindiging van het dienstverband met de leaseauto zijn veroorzaakt.
De man stelt de telefoon aangetekend en verzekerd te hebben verstuurd. Dat het pakket daarna bij de post is zoekgeraakt, komt niet voor zijn rekening. Volgens hem moet zijn ex-werkgever maar een claim indienen. De kantonrechter oordeelt echter dat de ex-werknemer moet onderbouwen dat zijn ex-werkgever de telefoon heeft teruggekregen. Daarin is de man niet geslaagd. Uit de door hem overgelegde track & trace-code blijkt niet meer dan dat het pakket bij de post is voorgemeld, en niet dat het niet te traceren is. Zo’n bewijs van voormelding is alleen een administratieve handeling die niets zegt of de telefoon fysiek ter verzending is aangeboden. Ook een e-mailbericht dat de man heeft overgelegd maakt dit niet anders. Daarnaast blijkt ook niet hoe, op welk adres of bij wie het pakket is afgeleverd. Bovendien ontbreekt een handtekening voor ontvangst.
Net als de werkgever vindt ook de kantonrechter dat als het pakket bij de post is kwijtgeraakt dit voor rekening en risico van de verzender komt. De man moet dan ook de restwaarde van de telefoon betalen. Het door de ex-werkgever geëiste bedrag vindt de kantonrechter wel te hoog, zeker nu niet voldoende is aangetoond dat het een nieuwe telefoon betrof en de werkgever ook niet goed kan uitleggen hoe zij op het gevorderde bedrag is uitgekomen.
En de verkeersboetes? Die moet de man ook betalen. Volgens de kantonrechter is het aan de ex-werknemer om te bewijzen dat de auto al was opgehaald toen de boetes zijn veroorzaakt. Ook hierin is hij niet geslaagd. Zo heeft hij over het tijdstip van het ophalen tegenstrijdige mailtjes overgelegd. Bovendien ontbreekt de gebruikelijke weergave van datum en tijdstip van verzending bij een van die mails, waardoor niet kan worden geconcludeerd dat de auto was opgehaald. Zeker nu de ex-werkgever betwist dat de auto toen is opgehaald, had de man meer uitleg moeten geven, wat hij heeft nagelaten. Dit geldt te meer nu zijn ex-werkgever een innamerapport met daarin de innamedatum heeft laten zien, en ook een foto waarop onder andere het transportformulier, het kentekenbewijs en de autosleutels te zien zijn. De boetes zijn voor rekening van de ex-werknemer.
ECLI:NL:RBZWB:2023:2280
Arbeidsrecht en sociale zekerheid