Loud - Juridisch Advies & Mediation
06-06-2023 | Overeenkomstenrecht
Lees meer
Een hondeneigenaar weigert verschillende rekeningen van de dierenarts te betalen. Volgens hem heeft de arts een pup na de geboorte niet goed gecontroleerd en daarom is sprake van wanprestatie. De dierenarts bestrijdt dat en krijgt van de kantonrechter gelijk. Daardoor is het baasje van de hond duurder uit dan wanneer hij de facturen gewoon had betaald.
Een dierenartspraktijk biedt in een periode van enkele maanden meerdere keren diergeneeskundige hulp aan de hond van een man en aan haar pups. Daarvoor krijgt de man verschillende facturen van in totaal bijna € 800. Omdat hij niet betaalt, stuurt de praktijk hem meerdere herinneringen. Er volgen ook twee telefoongesprekken en een bezoek aan de man, waarbij hij belooft de facturen te betalen. Maar de betaling blijft uit.
De dierenartspraktijk draagt de vordering daarop over aan een incassobureau. Die stuurt de man een zogenoemde 14-dagenbrief. Daarnaast heeft het bureau de man aangemaand en gesommeerd tot betaling over te gaan. Ook nu betaalt de man niet. De dierenartspraktijk stapt daarna naar de kantonrechter (rechtbank Gelderland). Ze eist dat de man wordt veroordeeld tot betaling van de facturen en de contractuele rente daarover, en ook van een bedrag van € 119,10 aan buitengerechtelijke kosten.
De kantonrechter constateert dat het verweer van de man alleen gaat over één factuur van € 90,35. Nu hij de andere facturen niet betwist, is dat deel van de vordering (in totaal € 703,64) in ieder geval toewijsbaar.
Die ene factuur is volgens de man onterecht, nu de dierenarts zou hebben nagelaten een pup na de geboorte goed te controleren. Daarom is volgens hem sprake van wanprestatie. De dierenarts zou hebben gezegd dat deze pup gezond was, maar een paar dagen later bleek hij een open gehemelte – en volgens de eigenaar daardoor geen kans van leven – te hebben. Dit had de arts bij een eerdere afspraak kunnen constateren, en daarom had hij de kosten voor het nieuwe consult niet in rekening mogen brengen.
De dierenartspraktijk stelt dat na de geboorte van de pups een standaardcontrole is uitgevoerd. Nader onderzoek is dan mogelijk, maar vindt alleen plaats als de eigenaar van het dier daar om vraagt. Daarvoor worden dan extra kosten in rekening gebracht. Deze pup was wel levensvatbaar, maar het operatief dichtmaken van zijn open gehemelte zou hoge kosten met zich meebrengen. De man heeft er zelf voor gekozen de pup te laten inslapen.
Nu de man niet ter zitting is verschenen en dit dus ook niet heeft weersproken, gaat de kantonrechter ervan uit dat het verhaal van de dierenarts klopt. De door de man gestelde wanprestatie staat dan ook niet vast. Ook deze factuur van ruim € 90 is daarom toewijsbaar. De man moet dus alle facturen betalen. Ook de geëiste buitengerechtelijke kosten en contractuele rente worden toegewezen. De proceskosten komen eveneens voor zijn rekening. Al met al is hij dus duurder uit.
ECLI:NL:RBGEL:2023:2595
Arbeidsrecht en sociale zekerheid
