Geen sprake van dwaling bij onjuist geplaatste komma

Een ontwerpster en een verhuurbedrijf sluiten een leaseovereenkomst en meerdere serviceovereenkomsten. De vrouw wil van de overeenkomsten af. Ze beroept zich daarbij onder meer op dwaling over de hoogte van de eindafrekening, vanwege een verkeerd geplaatste komma in een document. Gaat de kantonrechter hierin mee?

Een overeenkomst is vernietigbaar als deze tot stand is gekomen onder invloed van dwaling en bij een juiste voorstelling van zaken niet zou zijn gesloten. Voor een succesvol beroep op dwaling moet aan verschillende eisen zijn voldaan. Zo heeft degene die een beroep doet op dwaling een onderzoeksplicht. Bij een professionele partij gaat de rechter er eerder vanuit dat er onvoldoende onderzoek is gedaan dan bij een consument.

Ontwerpster verzuimt onderzoek te doen

De ontwerpster heeft in de onderhavige zaak met een verhuurbedrijf een leaseovereenkomst en meerdere serviceovereenkomsten gesloten voor een printer. Zij wil van de overeenkomsten af. Ze stelt te hebben gedwaald over de hoogte van de eindafrekening. Volgens haar zou ze de overeenkomst niet hebben gesloten als ze van de juiste bedragen was uitgegaan. Daarbij wijst zij op een mededeling van het verhuurbedrijf en een door het bedrijf verstrekt Exceloverzicht, waarin een bedrag wordt vermeld dat achteraf onjuist blijkt te zijn. Volgens het verhuurbedrijf heeft de vrouw niet kunnen dwalen over diens opmerkingen over dit document. Het bedrijf erkent dat het Excelsheet niet juist was door een verkeerd geplaatste komma, waardoor het bedrag te hoog was (het tienvoudige). Het stelt ook dat het nooit de intentie was om dat bedrag van de vrouw te vragen. Het bedrijf betwist bovendien druk op haar te hebben uitgeoefend om de overeenkomsten te sluiten.

De kantonrechter van de rechtbank Midden-Nederland oordeelt, dat vaststaat dat de ontwerpster over de hoogte van de eindafrekening gedwaald heeft, nu het verhuurbedrijf heeft erkend dat het Excelsheet niet klopte. Maar volgens de rechter had van de vrouw verwacht mogen worden dat zij nader onderzoek naar de juistheid van de feiten had gedaan. Van belang daarbij is dat het om een groot bedrag gaat, dat betrekking heeft op de kernactiviteiten van de ontwerpster. Zij is er daarentegen zonder nader onderzoek van uitgegaan dat de gepresenteerde cijfers klopten, terwijl er geen factuur aan ten grondslag lag. Nu een dwalende een onderzoeksplicht heeft, zeker als zij in de uitoefening van haar werk handelt, kan haar beroep op dwaling dan ook niet slagen. De ontwerpster heeft verder ook niet kunnen bewijzen dat zij de overeenkomsten niet had gesloten als zij van een juiste voorstelling van zaken was uitgegaan. De kantonrechter wijst haar vordering dan ook af. 

https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBMNE:2021:5565